پنل نوردهی مصنوعی محصولات زراعی بومی‌سازی شد
تاریخ انتشار: ۲۱ شهریور ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۵۹۹۱۱۱۱
به گزارش گروه علم و آموزش ایرنا، نور جهت رشد گیاهان و فرآیند فتوسنتز الزامی و ارزان‌ترین منبع در دسترس، نور طبیعی خورشید است و این منبع برای باغبانی علمی همواره و به مقدار نیاز قابل دسترس نیست.
از این رو استفاده از پنل نوردهی مصنوعی محصولات زراعی با هدف افزایش محصول و ارتقای کیفیت آن بسیار شایع شده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
گیاهان به رنگ نور بسیار حساس‌تر از انسان هستند و این حساسیت در اقسام گوناگون گیاهان مختلف است. استفاده از منابع نوری کارا برای گیاهان در کنار دستورالعمل صحیح استفاده از آن جهت به دست آوردن نتایج مورد هدف در تولید و رشد گیاهان بسیار دارای اهمیت است.
جواد حاجی‌علی کارشناس گروه هسته پژوهشی اپتوالکترونیک دانشگاه علم و صنعت با تشریح این دستاورد گفت: پنل نوردهی مصنوعی محصولات زراعی فول اسپکتروم (پروژکتور رشد گیاه گلخانه ای) است که یکی از ویژگی های مهم این محصول به شمار می رود.
وی افزود: به این معنا که نمونه های خارجی مشابه تنها ۲ تا ۳ طیف نور خورشید را دربرمی گیرد اما این پنل تمامی طیف های نور خورشید را که شامل ۸ تا ۹ طیف است را در می گیرد که برای رشد گیاهان به‌ویژه گیاهان گلخانه‌ای کامل است.
این پژوهشگر درخصوص عملکرد این دستگاه با بیان اینکه پنل نوردهی مصنوعی جهت تقویت روند فتوسنتز و سرعت بخشیدن به فرآیند رشد گیاه استفاده می‌شود، خاطرنشان کرد: در این پنل، طول موج هایی که هر دسته گیاه جهت عمل فتوسنتز و رشد بهتر به آن نیاز دارند، قرار گرفته اند.
حاجی‌علی ادامه داد: این پنل، شامل طیف نسبتا کاملی از انواع طول موج های لازم است طراحی خاص در کنار تنظیم پذیری مقدار شدت نور مربوط به هر طول موج به کاربر اجازه می دهد تا میزان تاثیر هر رنگ بر گیاه را ارزیابی کند.
وی با یادآوری این که پنل نوردهی مصنوعی بومی سازی شده است، تصریح کرد: این محصول نمونه های خارجی داشته که خرید آن باعث می‌شد هزینه زیادی صرف شود و استفاده از نمونه داخلی بسیار باصرفه تر است، چرا که این محصول ایرانی در هر متر مربع با قیمت ۱۰ دلار به فروش می‌رسد که نمونه خارجی مشابه آن قیمتی حدود ۲۵ دلار است.
کارشناس گروه هسته پژوهشی اپتوالکترونیک دانشگاه علم و صنعت درمورد آزمایش این پنل توسط جهاد کشاورزی روی ۲ محصول گوجه و توت فرنگی از بذردهی تا تولید محصول گفت: این آزمایش به طور کامل جواب داد و شاهد بازدهی آن روی دیگر محصولات خواهیم بود.
برچسب‌ها گیاهان فناوری دانشگاه علم و صنعت نوآوریمنبع: ایرنا
کلیدواژه: گیاهان فناوری دانشگاه علم و صنعت نوآوری گیاهان فناوری دانشگاه علم و صنعت نوآوری
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۹۹۱۱۱۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
(عکس) مقایسه ال۹۰ با نمونه بومی‌سازی شده!
در ادامه قصد داریم P ۹۰ را با تندر ۹۰ و فیس‌لیفت‌های قبلی این خودرو که در ایران با نام پارس تندر و تندر پلاس عرضه شدند مقایسه کنیم.
به گزارش پدال، در سال ۱۹۹۹ زمانی که رنو داچیا را خرید، پروژهٔ X ۹۰ برای توسعهٔ خودرویی اقتصادی با قیمت ۵ هزار یورو آغاز شد. پس از حدود چهار سال توسعه، این خودرو نهایتاً در ژوئن ۲۰۰۴ با نام لوگان رونمایی شد. این خودرو که به موفقیت غیرمنتظره‌ای دست پیدا کرد، با برند‌های رنو و داچیا در کشور‌های سراسر جهان به تولید رسید و عرضه شد. در کشورمان پس از کش‌وقوس‌های فراوان، لوگان که قرار بود جایگزینی برای پیکان باشد، در سال ۱۳۸۶ روی خط تولید ایران‌خودرو و پارس‌خودرو (سایپا) رفت و با نام تندر ۹۰ در سه تیپ مختلف راهی بازار کشورمان شد درحالی‌که ارزان‌ترین تیپ آن با نام E ۰، بدون حداقل امکانات رفاهی مثل فرمان هیدرولیک، حدود دو برابر پیکان قیمت داشت.
با این‌وجود و علیرغم ظاهر ساده و اقتصادی لوگان، این خودرو به لطف کیفیت بالای قوای محرکه و قطعات فنی، توانست جای خود را در بازار کشورمان باز کند. بعداً نیز نسخه‌های فیس‌لیفت و اتوماتیک تندر ۹۰ توسط خودروسازان داخلی عرضه شدند. در سال ۱۳۹۹، اما به دلیل تحریم‌ها و خروج رنو از ایران، تولید این سدان اقتصادی فرانسوی در کشورمان پس از ۱۳ سال خاتمه یافت. چندی بعد، اما به دلیل محبوبیت لوگان در ایران و همین‌طور در اختیار داشتن امتیاز پلت‌فرم و وجود زیرساخت‌های تولید در کشور، سایپا تصمیم به ساخت بومی‌سازی ایرانیزه کردن آن گرفت که نتیجهٔ آن خودرویی بنام P ۹۰ شد.
P ۹۰ که قرار است توسط پارس‌خودرو تولید شود، اواخر فروردین ۱۴۰۲ رونمایی شد و با توجه به اینکه به‌تازگی کاتالوگ آن منتشر شده است، به نظر می‌رسد فاصلهٔ زیادی با عرضه به بازار ندارد. به همین دلیل، قصد داریم در ادامه این لوگان بومی را با تندر ۹۰ و فیس‌لیفت‌های قبلی آن مقایسه کنیم. لازم به ذکر است، درحالی‌که قبلاً به نام کادیلا برای این خودرو اشاره شده بود، به نظر می‌رسد قرار است با همان نام P ۹۰ به بازار عرضه شود، زیرا در کاتالوگ مذکور همین نام دیده می‌شود.
طراحی بیرونیسایپا نمای جلوی و عقب تندر ۹۰ را به‌طور کامل بازطراحی کرده و سعی داشته نمای مدرنی به پیکر قدیمی و سادهٔ این خودرو ببخشد. در قسمت جلوی خودرو مجموعهٔ چراغ‌ها، جلوپنجره و سپر به‌طور کامل از نو طراحی شده است. این طراحی جدید با جلوپنجرهٔ شش‌ضلعی، چراغ‌های متفاوت و قاب برجستهٔ مه شکن‌ها در طرفین سپر هرچند شاید به‌خودی‌خود زیباتر از لوگان به نظر برسد، اما این فرم تهاجمی هیچ‌گونه هماهنگی با پروفیل جانبی خودرو ندارد، زیرا این قسمت کاملاً دست‌نخورده باقی مانده و هیچ تغییری را نسبت به لوگان تجربه نکرده است. در اینجا طراحان حتی زحمت تغییر آینه‌های جانبی را هم به خود نداده و از همان آینه‌های ساندرو و تندر پلاس استفاده کرده‌اند.
در عقب خودرو شاهد چراغ‌های جدیدی هستیم که تا روی در صندوق کشیده شده و با فرم جعبه‌ای خودرو هماهنگی بیشتری دارد. در پایین هم سپر با بخش بزرگی از پلاستیک سیاه بازطراحی شده است. به‌طورکلی، هرچند شاید طراحی جلو و عقب P ۹۰ با نمایی مدرن‌تر و تهاجمی‌تر به‌خودی‌خود زیبا باشد، اما ناهماهنگی این طراحی جدید با فرم بسیار ساده و قدیمی پروفیل جانبی لوگان تضاد ناخوشایندی ایجاد است. این در حالی است که در فیس‌لیفتی که داچیا در سال ۲۰۰۸ روی لوگان انجام داد و در سال ۱۳۹۶ توسط ایران‌خودرو با نام تندر پلاس در کشورمان عرضه شد، طراحی خودرو با تغییراتی نه‌چندان بزرگ، اما مؤثر و بدون بر هم زدن فرم هماهنگ لوگان، بروزتر و شکیل‌تر شد.
از سوی دیگر، خود سایپا نیز در پاییز سال ۱۳۸۷ درحالی‌که تازه لوگان به ایران آمده بود، فیس‌لیفتی جزئی روی آن انجام داد که با نام پارس تندر عرضه شد. مهمترین تغییر ظاهری این خودرو در قسمت عقب با چراغ‌های جدید و انتقال جا پلاک از روی سپر به بالا انجام گرفته بود و نمای جلو دست‌نخورده باقی ماند. بااین‌حال، فیس‌لیفت پارس تندر هم چندان جالب از آب درنیامد و کمکی به زیباتر شدن لوگان نکرد.
داخلدر داخل P ۹۰ سایپا از داشبورد و رو دری‌ها ساندرو و تندر پلاس استفاده کرده که هرچند کمی بهتر از داشبورد اولیه و قدیمی تندر ۹۰ به نظر می‌رسد، اما کاملاً رنگ و بوی کهنگی دارد. البته طراحان سایپا با استفاده از نمایشگر لمسی، مجموعهٔ جدید کنترل‌های سیستم تهویه و صفحه آمپر جدید سعی در بروز کردن این داشبورد داشته‌اند، اما این اقدامات جزئی تأثیر چندانی نداشته و در داخل P ۹۰ همچنان شاهد همان فضای کهنه و بی‌روح لوگان هستیم که هیچ شباهتی به یک خودروی مدرن امروزی ندارد. همچنین در این خودرو از غربیلک فرمان کوییک استفاده شده که کاملاً با فرم کلی داشبورد خودرو بی‌ربط است درحالی‌که دکمه‌های بالابر شیشه همچنان روی داشبورد قرار دارند. با توجه به تغییرات بزرگ بیرونی، بهتر بود برای داخل P ۹۰ هم داشبورد جدیدی طراحی می‌شد تا لااقل در داخل حس خودروی جدیدتری را به خریداران بدهد. البته گفته شده نسخهٔ اتوماتیک این خودرو با داشبورد جدیدی ارائه خواهد شد.
تجهیزاتP ۹۰ از لحاظ امکانات نسبت به تندر ۹۰ پیشرفت نسبتاً خوبی داشته و سایپا مواردی مثل فرمان برقی D شکل با سیستم، پایش باد تایرها، رینگ آلومینیومی، سیستم تهویه نیمه اتوماتیک، دو ایربگ، تریم داخلی دورنگ، شیشه دودی عقب، تنظیم برقی آینه‌های جانبی، سنسور دنده عقب، دوربین دنده عقب، چراغ‌های خودکار، دی‌لایت، نمایشگر ۷ اینچی، آنتن کوسه‌ای، سنسور باران، کنترل پایداری و ترمز کمکی را در نظر گرفته است درحالی‌که تندر ۹۰ در تمام نسخه‌های قبلی خودروی بسیار فقیری بود و امکانات آن صرفاً به مواردی مثل دو ایربگ، سیستم تهویه دستی، تنظیم برقی آینه‌های جانبی و فرمان هیدرولیک محدود می‌شد.
پیشرانهغیر از طراحی بیرونی، تغییر مهم دیگر P ۹۰ زیر کاپوت رخ داده است، زیرا ازآنجایی‌که امکان تولید پیشرانهٔ اصلی تندر ۹۰ یعنی K ۴ M در کشور وجود ندارد، سایپا تصمیم گرفته در این خودرو از پیشرانهٔ ME ۱۶ استفاده کند. این همان موتور EC ۵ پژو-سیترئن محسوب می‌شود که در دوران برجام به سایپا رسید. این موتور که از سیستم زمان‌بندی متغیر سوپاپ بهره می‌برد را درواقع باید نسخهٔ سایپا از پیشرانهٔ TU ۵ پلاس ایران‌خودرو دانست. هرچند گفته می‌شود موتور ME ۱۶ در برخی جزئیات مثل بلوک سیلندر با موتور ایران‌خودرو متفاوت است، اما ۱۱۳ اسب بخار قدرت و ۱۴۴ نیوتن متر گشتاور تولید می‌کند که دقیقاً با TU ۵ پلاس یکسان است.
انتقال نیروی این موتور هم توسط همان گیربکس پنج سرعتهٔ دستی مورداستفاده در شاهین صورت می‌گیرد که توسط مگا موتور تولید می‌شود و طبق گفته‌ها از تکنولوژی شرکت آیسین بهره می‌برد. همچنین قرار است بعداً نسخهٔ اتوماتیک P ۹۰ هم با گیربکس شش سرعتهٔ ساخت شرکت چینی DAE تولید شود. پیشرانهٔ P ۹۰ خروجی کمی بیشتری از موتور ۱.۶ لیتری K ۴ M تندر ۹۰ دارد که ۱۰۵ اسب بخار قدرت و ۱۴۰ نیوتن متر گشتاور داشت، اما نقطهٔ قوت اصلی لوگان کیفیت بالای قوای محرکه بود که باعث می‌شد خریداران با ظاهر زشت، کابین قدیمی و امکانات اندک تندر ۹۰ کنار بیایند درحالی‌که این موضوع در P ۹۰ کمرنگ شده است. البته موتور TU ۵ هم از پیشرانه‌های نسبتاً کم‌ایراد داخلی است، اما باید ببینیم نسخهٔ سایپا از این موتور چه عملکردی خواهد داشت.
جمعبندیدرمجموع، با وجود تمام تغییراتی که در P ۹۰ ایجاد شده، درحالی‌که لوگان در بازار‌های جهانی هم‌اکنون در نسل سوم خود قرار دارد، تولید دوبارهٔ نسل اول که پیشینهٔ آن به بیست سال پیش بازمی‌گردد آن‌هم با پیشرانهٔ پژو و صرفاً چند آپشن بیشتر چه توجیهی دارد آن‌هم درحالی‌که سایپا در سبد محصولات خود سدان مدرن‌تر شاهین را دارد که قرار است با همین پیشرانهٔ ME ۱۶ تولید شود؟ درهرحال، طبق آخرین گزارش‌ها، تولید P ۹۰ در تیرماه ۱۴۰۲ آغاز خواهد شد و حدود ۱۰ درصد قیمت کمتری نسبت به شاهین خواهد داشت.
مقایسه مشخصات فنی
تندر ۹۰ P ۹۰ پیشرانه K ۴ M ME ۱۶
حجم موتور ۱۵۹۸ سی‌سی ۱۶۰۰ سی‌سی
قدرت ۱۰۵ اسب بخار ۱۱۳ اسب بخار
گشتاور ۱۴۰ نیوتن متر ۱۴۴ نیوتن متر
گیربکس ۵ سرعته دستی ۵ سرعته دستی
وزن ۱۱۰۰ کیلوگرم ۱۱۵۵ کیلوگرم
طول ۴،۲۴۷ میلی‌متر ۴،۳۳۰ میلی‌متر
عرض ۱،۷۴۰ میلی‌متر ۱،۷۴۰ میلی‌متر
ارتفاع ۱،۵۳۴ میلی‌متر ۱،۵۳۰ میلی‌متر
فاصلهٔ محوری ۲،۶۳۰ میلی‌متر ۲،۶۳۰ میلی‌متر
ظرفیت باک ۵۰ لیتر ۴۷ لیتر
امیدواری ژینولا به کامبک پاری سن ژرمن مقابل دورتموند: آن‌ها از نظر جسمانی، تکنیکی و تاکتیکی آماده هستند